บทที่ 1: ไวยากรณ์ไทย
ไวยากรณ์ไทยเป็นพื้นฐานสำคัญที่ต้องเข้าใจก่อนทำข้อสอบ ในบทนี้จะครอบคลุมเนื้อหาดังนี้
📚 เนื้อหาในบทนี้
- หน่วยคำ
- ชนิดของคำ
- การสร้างคำ
- โครงสร้างประโยค
1. หน่วยคำ (Morpheme)
หน่วยคำ คือ หน่วยเล็กที่สุดของภาษาที่มีความหมาย แบ่งเป็น 2 ประเภท:
1.1 หน่วยคำอิสระ (Free Morpheme)
คำที่สามารถใช้ได้เองโดยไม่ต้องผูกกับคำอื่น
- ตัวอย่าง: น้ำ, ข้าว, กิน, ดี
1.2 หน่วยคำผูกพัน (Bound Morpheme)
คำที่ต้องผูกกับคำอื่นเสมอ ไม่สามารถใช้ได้เพียงลำพัง
- ตัวอย่าง: การ-, ความ-, -ได้, -แล้ว
- เช่น: การกิน, ความดี, กินได้, กินแล้ว
2. ชนิดของคำ (Parts of Speech)
ภาษาไทยแบ่งชนิดของคำออกเป็น 8 ชนิด:
2.1 คำนาม
คำที่ใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่
- ตัวอย่าง: แมว, โต๊ะ, กรุงเทพฯ, ครู
2.2 คำสรรพนาม
คำที่ใช้แทนคำนาม
- ตัวอย่าง: ฉัน, เขา, นี่, นั่น
2.3 คำกริยา
คำที่แสดงการกระทำ อาการ หรือสถานะ
- ตัวอย่าง: กิน, วิ่ง, เป็น, อยู่
2.4 คำคุณศัพท์
คำที่ขยายคำนาม แสดงลักษณะ สี รูปร่าง
- ตัวอย่าง: สวย, แดง, ใหญ่, ดี
2.5 คำกริยาวิเศษณ์
คำที่ขยายคำกริยา แสดงลักษณะการกระทำ
- ตัวอย่าง: เร็ว, ช้า, มาก, น้อย
2.6 คำบุพบท
คำที่วางหน้าคำนาม แสดงความสัมพันธ์
- ตัวอย่าง: ใน, บน, ที่, จาก
2.7 คำสันธาน
คำที่เชื่อมคำ วลี หรือประโยค
- ตัวอย่าง: และ, หรือ, แต่, เพราะ
2.8 คำอุทาน
คำที่แสดงอารมณ์
- ตัวอย่าง: โอ้, อุ๊ย, ว้าว
💡 เทคนิคการจำ
- จำคำย่อ: น.ส.ก.คุ.กริ.บุ.ส.อุ
- ฝึกแยกชนิดคำในประโยคจริง
- ทำแบบฝึกหัดบ่อยๆ
📝 แบบฝึกหัด
ข้อ 1: “แมวตัวนั้นวิ่งเร็วมาก”
แยกชนิดคำ:
- แมว = คำนาม
- ตัวนั้น = คำสรรพนาม
- วิ่ง = คำกริยา
- เร็ว = คำกริยาวิเศษณ์
- มาก = คำกริยาวิเศษณ์